zbiorowisko — n II, N. zbiorowiskokiem; lm D. zbiorowiskoisk 1. «duża liczba istot lub rzeczy zebranych, zgromadzonych często bezładnie; tłum, gromada, masa» Zbiorowisko ludzkie. Zbiorowisko młodzieży. Zbiorowisko różnych sprzętów, rupieci. 2. bot. «naturalne… … Słownik języka polskiego
asocjacja — ż I, DCMs. asocjacjacji; lm D. asocjacjacji (asocjacjacyj) 1. «w psychologii: łączenie się ze sobą wrażeń, wyobrażeń; związek między przedstawieniami polegający na tym, że przypomnienie lub uświadomienie sobie jednego z nich przywołuje na myśl… … Słownik języka polskiego
lud — m IV, D. u, W. u (ludzie), Ms. ludzie 1. blm «pracujące warstwy społeczeństwa, przede wszystkim robotnicy i chłopi; dawniej głównie o ludności wiejskiej» Lud pracujący miast i wsi. Głos, wola ludu. Dziecko ludu. Pochodzić, wywodzić się z ludu. 2 … Słownik języka polskiego
Babel — książk. Wieża Babel «różnojęzyczne zbiorowisko ludzi; także: brak porozumienia, zamęt, bezład, zamieszanie»: Dworce lotnicze, wieże Babel dzisiejszego świata, mają w sobie coś fascynującego. Jak w kalejdoskopie mieszają się najrozmaitsze odcienie … Słownik frazeologiczny
Babel — ż ndm ∆ Wieża Babel «według Biblii: wieża budowana w Babilonie, mająca sięgać nieba, której budowniczych Bóg ukarał za pychę pomieszaniem języków» przen. «zbiorowisko ludzi mówiących różnymi językami; zamęt, bezład, zamieszanie» ‹Babel, hebrajska … Słownik języka polskiego
babiniec — m II, D. babiniecińca; lm M. babiniecińce, D. babiniecińców żart. «zbiorowisko kobiet» … Słownik języka polskiego
biom — m IV, D. u, Ms. biommie; lm M. y biol. «zbiorowisko zwierząt i roślin o pewnych ogólnych wspólnych właściwościach, zasiedlające duże obszary jednorodne pod względem biologicznym, np. step, sawannę, tajgę» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
brzeg — m III, D. u, N. brzeggiem; lm M. i «skraj, krawędź, granica czego» a) «o krawędzi ścian przedmiotów» Brzeg fotela, kapelusza, miednicy, stołu. Książka o złoconych brzegach. Tkanina z wystrzępionymi brzegami. Naczynie napełnione po brzegi. Płyn… … Słownik języka polskiego
drzewostan — m IV, D. u, Ms. drzewostannie; lm M. y leśn. «zbiorowisko drzew rosnących w bliskim sąsiedztwie, różniące się od otoczenia warunkami siedliskowymi, składem i budową» Drzewostan iglasty, liściasty; czysty, mieszany; mateczny, nasienny, odroślowy;… … Słownik języka polskiego
formacja — ż I, DCMs. formacjacji; lm D. formacjacji (formacjacyj) 1. «ludzie o podobnym typie wykształcenia i podobnych doświadczeniach historycznych, żyjący w tej samej epoce, reprezentujący podobny sposób myślenia» Przedstawiciel formacji młodopolskiej.… … Słownik języka polskiego
